Ukraina – Pikuj :: 24-26.10.2008

Pamiątkowe zdjęcie na szczycie Pikuja - w końcu to najwyższy szczyt Bieszczadów :-) Po prawej za mną `nasza` połonina

Bieszczady Wschodnie – przejście połoniny Pikuja. MirekD i ja

To był mój 7 wyjazd w góry na Ukrainę. Dopiero siódmy. Na szczęście komercja jest jeszcze daleko od Pikuja

Rozkład jazdy z dworca autobusowego w Mościskach
Kupiony w kasie bilet - wygląda profi
Nasza `marszrutka` na trasie Mościska - Sambor
Po drodze były problemy ze skrzynią biegów. Z boku też jakaś klapa otwarta na stałe
Dworzec w Samborze - taki pozorny nieład
Jest jednak porządek i za chwilę odjedziemy kolejną marszrutką tym razem do Turki. Niestety pociąg do Sianek w ten dzień nie kursował
Turka. Okolice dworca kolejowego. Gorzej niż w Mościskach, gorzej niż w Samborze. W końcu jesteśmy coraz bliżej gór
Nie ma marszrutki do Sianek. Wybieramy kierunek na Karpackie
W autobusie. W tle Julia T.
Pasażerki - jadą tam gdzie my
Starsze pokolenie...
Widać zmiany. Moda dociera coraz dalej. MP3 itp
W Karpackim na pętli autobusowej
Ostatnie kilka kilometrów po bitej drodze
Ruszamy w kierunku wioski
Magazin
Wychodzimy w góry
Kierunek połoniny
Ostatnie zabudowania
Pierwszy biwak
Ognisko wieczorem
Ognisko rano - miło się pogrzać
Mirka pomysł na śniadanie: barszczyk, kuskus, kabanos i kto go tam wie co jeszcze
Podchodzimy coraz wyżej
No i jesteśmy. Niestety jest trochę pochmurno-mgliście
Nazywam to mistycznymi połoninami
Przełęcz Chresty (1109 m)
Kierujemy się w stronę Pikuja. Przed nami ponad 14 km połoniny
Niestety widać coraz mniej
Musimy nawet używać kompasu i gps`a
Wieje wiatr i przez połoninę przewalają się chmury. Trochę szkoda, bo liczyliśmy na słońce
Przełom w pogodzie
Widok na Połoninę Równą i Ostrą horę
To chyba Zełemeny (1306m)
Czy będzie w końcu jakaś panoramka?
Połonina Szerdowska - widać błękity
Odsłania się Pikuj (1408 m) - najwyższy szczyt Bieszczadów - cel naszej wycieczki
Na północy kłębią się chmury
Pamiątkowe zdjęcie na szczycie Pikuja - w końcu to najwyższy szczyt Bieszczadów :-) Po prawej za mną `nasza` połonina
Mirek odczytuje napis z tablicy
Pewnie nie każdy już to potrafi przeczytać
Chmury z północy przechodzą przez grzbiet połoniny Pikuja
Jak się okazuje inne pasma są już `czyste`
Na południowym-wschodzie zupełny brak zachmurzenia. Chmury nie przedostały się dalej
Borżawa widoczna z Pikuja
Widok na wschód. Widać granicę zachmurzenia
Żródełko na żółtym szlaku, którym schodzimy w kierunku Miszkarowic
Wieczorne ognisko
Rano Mirek rozpala od żaru
Namiot w przymrozkowo-jesiennym krajobrazie
Piękne słońce. Nad Pikujem były znowu chmury
Przysiółek Borsuczina
Na głównej drodze czekamy na autobus do Lwowa.
Chwila przerwy w Stryju
Dworzec w Stryju
Dojeżdżamy pod dworzec kolejowy we Lwowie. Stąd już marszrutka do Szegini i pieszo przez granice. To jak zwykle osobna historia.
Dworzec we Lwowie - jak ktoś nie widział jeszcze

linki fakultatywne:
wiki::Pikuj
wiki::Bieszczady
wiki::Zewnętrzne Karpaty Wschodnie

Filed under: turystyka | Permalink

Zasubskrybuj wiadomości o nowych wpisach na swojego emaila